En met die eerste volledige plaat moet het nu gaan gebeuren. De band, die verder bestaat uit Bastians broer Daan (bas), Roy Scholten (hammond, Lemele), Tim Kampman (gitaar, Heino) en Ymte Koekkoek (drums, Zwolle), voelt zich klaar voor de volgende stap. "We gaan voor het serieuze werk. De festivals, toeren in het buitenland. We hebben in de afgelopen jaren veel podiumervaring opgedaan, zijn langzaam maar zeker steeds professioneler geworden. De versterkers zijn inmiddels wat groter, 't klinkt allemaal dikker. We zijn er klaar voor!"
Gerald Pen, vader van Bastian en Daan en manager van de band, gelooft er heilig in. "Rock komt terug. Ik ben niet de enige die dat zegt. Leo Blokhuis ook, om maar iemand te noemen. Je ziet het ook aan de belangstelling voor bandjes. Ineens staat er weer meer volk in de zalen. Het heeft, denk ik, ook te maken met de terugkeer van het vinyl. De oude platen worden weer van zolder gehaald. De muziek van vroeger. Hendrix, Zeppelin. Ouders die hun kinderen aansteken met hun elpees. Of samen met hun kinderen naar shows gaan. We brengen de plaat in eigen beheer uit op cd. Minstrel Music uit Zwolle zorgt voor het vinyl."
'Zuipers'Tricklebolt heeft raakvlakken met veel andere bands uit Nederland die zich inmiddels ook al aardig in de kijker hebben gespeeld. Of dat nu Birth of Joy is, dat veel toert in het buitenland (alsof The Doors zich op garagerock hebben geworpen), Death Alley (psychedelische hardrock met punk-inslag), The Grand East (The Doors on steroids) of DeWolff (bluesrock met stevige echo's van Deep Purple). Bands die volle zalen trekken. En als zij dat kunnen bereiken, dan wil Tricklebolt dat ook proberen.
Bastian en Roy beamen het: ze stonden met hun band, waarvan de leden allemaal rond de 20 zijn, eerder vaak voor een wat ouder publiek. Met het oog op de heilige drie-eenheid seks, drugs & rock 'n roll, niet heel ideaal. Maar ook hun publiek begint jonger te worden, zo merken ze. Roy: "We zijn voornamelijk bier en rock'n roll. Dat geldt ook voor ons publiek. We hebben al eerder in het Burgerweeshuis gestaan. De mensen van die zaal wist niet wat hen overkwam. Ze konden het bier niet aanslepen. 'Wat een zuipers', zeiden ze na afloop. De tap was op een gegeven moment zelfs leeg." Gerald (grijnzend): "Mede daarom hebben we ook een leuke deal met het Burgerweeshuis kunnen maken over de cd-presentatie."
SlijpenDe band heeft inmiddels getekend bij een boekingsbureau in België. En dat ziet mogelijkheden in het buitenland. Ook hebben de mannen een deal gesloten met een bekende muziekagent in het westen. Eentje met contacten bij de bladen en de radio. Maar dan moest er wel een visitekaartje liggen. Een plaat dus. En daarom is stevig uitgepakt. Voor de nieuwe plaat, opgenomen bij de bekende producer Guido Aalbers, is een groot bedrag uitgetrokken, bijeengebracht door bandinkomsten, sponsoring, speciale acties en veel goodwill. "Deze zomer hebben we bijvoorbeeld zelf een optreden georganiseerd", vertelt Bastian. "Live at the Farm, aan de rand van Lemele. Alles in eigen beheer. De hele catering ook. Bovendien kon iedereen daar al de nieuwe plaat bestellen." Roy: "Het was in een leegstaande koeienstal. De koeienhekken stonden er nog in. We mochten gebruik van die stal maken als we die hekken eruit haalden. We zijn uren aan het slijpen geweest!"
Motorclub2017 bracht weer vele hoogtepunten. Optreden op de markt in Deventer, in het voorprogramma van The Golden Earring, bijvoorbeeld. Of die voorprogramma's bij Extreme en Uriah Heep. Maar die kleine optredens zijn soms net zo leuk. Roy: "Zo moesten we laatst optreden op een feest van twee jongens die ons wel eens hadden geholpen. Er was maar tachtig man, maar onze geluidsman moest op een gegeven moment zijn stacks vasthouden, zo hard ging het tekeer. Geweldig."
Of, ook indrukwekkend, hun optreden bij een feestje van een beruchte motorclub. Gerald: "De geluidsman waarschuwde meteen: we hoefden er niet op te rekenen dat we applaus zouden krijgen. Daar deden ze niet aan." Roy: "Dan ga je er al leuk in. En het klopte ook. Maar ze vonden het wel geweldig. En het was cool om mee te maken."
Ze stonden dit jaar weer zo'n vijftig keer op de planken. Spelen is wat ze willen. Bastian: "We gaan begin volgend jaar voor vijf shows naar Duitsland. Daar spelen we met de Duitse band Marius Tilly. En hen nemen we daarna voor vijf shows weer mee terug naar Nederland." Gerald: "Ze zeggen al jaren dat we naar Duitsland moeten. Dan gaan we dat doen ook. In die tijd dat je in Amsterdam bent, ben je al een heel stuk Duitsland in. Laat mij maar rijden op de autobahn!"
